Σκοπός: Να διερευνηθεί ο μηχανισμός πίσω από την υποτριακυλογλυκερολαιμική δράση μίας συνεδρίας αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης στις γυναίκες.
Υλικό-Μέθοδος: Στη μελέτη έλαβαν μέρος 8 υγιείς, μη δραστήριες γυναίκες (23,5±2,7 ετών, ΔΜΣ 22,1±1,2 kg/m2). Οι εθελόντριες συμμετείχαν σε δύο μελέτες διερεύνησης της κινητικής των τριακυλογλυκερολών στις λιποπρωτεΐνες πολύ χαμηλής πυκνότητας (VLDL-ΤAG) με τη χρήση σταθερών ισοτόπων ιχνηθέτησης, μία ημέρα μετά από (α) παρέμβαση άσκησης: έντονο περπάτημα στο 60% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (ενεργειακό έλλειμμα ~500 kcal) και (β) παρέμβαση ελέγχου (ανάπαυση, μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο), με τυχαιοποιημένη σειρά.
Αποτελέσματα: Η μέση διάρκεια της άσκησης ήταν 125±19 λεπτά. Η συγκέντρωση των ολικών TAG νηστείας βρέθηκε 11% χαμηλότερη μετά την παρέμβαση άσκησης, σε σχέση με την παρέμβαση ελέγχου (43,1±5,0 και 49,7±9,3 mg/dL αντίστοιχα, P<0,05), ενώ η συγκέντρωση των VLDL-TAG βρέθηκε 29% χαμηλότερη (12,7±4,1 και 18,2±5,3 mg/dL αντίστοιχα, P<0,01). Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στον ρυθμό ηπατικής έκκρισης ανάμεσα στις δύο παρεμβάσεις (3,62±0,98 και 4,52±1,56 μmol/min, P>0,05). Ο ρυθμός πλασματικής εκκαθάρισης των VLDL-TAG βρέθηκε κατά 21% υψηλότερος μετά την άσκηση, σε σχέση με την παρέμβαση ελέγχου (26,81±7,27 και 22,31±4,98 mL/min αντίστοιχα, P<0,05). Ο μέσος χρόνος παραμονής των VLDL-TAG στην κυκλοφορία δεν άλλαξε σημαντικά μετά την άσκηση σε σχέση με την παρέμβαση ελέγχου (87±22 και 102±19 min αντίστοιχα, P>0,05).
Συμπεράσματα: Η υποτριακυλογλυκερολαιμική δράση μίας συνεδρίας αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης σε γυναίκες εκδηλώνεται μέσω αύξησης του ρυθμού απομάκρυνσης των VLDL-TAG από το πλάσμα.