Η επίδραση της κατανάλωσης διαιτητικών ινών στη 10-ετή επίπτωση καρδιαγγειακής νόσου (2002-12) και ο τροποποιητικός ρόλος του οικογενειακού ιστορικού: Μελέτη Αττική

Σκοπός: Η διερεύνηση της πιθανής επίδρασης της κατανάλωσης διαιτητικών ινών στο δεκαετή κίνδυνο εμφάνισηςκαρδιαγγειακής νόσου, λαμβάνοντας υπόψιν το ρόλο του οικογενειακού ιστορικού καρδιαγγειακής νόσου. Μεθοδολογία: Κατά τα έτη 2001-2, τυχαίο δείγμα 1514 ανδρών και 1528 γυναικών (18-89 ετών), από την ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, αποτέλεσε το δείγμα της μελέτης ΑΤΤΙΚΗ. Κατά τα έτη 2011-12, πραγματοποιήθηκε ο δεκαετής επανέλεγχος στον οποίον συμμετείχαν 2583 άτομα. Πλήρη ιατρικά στοιχεία των εθελοντών, συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού καρδιαγγειακής νόσου, συγκεντρώθηκαν από ιατρούς-ερευνητές. Η καταγραφή των διατροφικών συνηθειών βασίστηκε σε ένα ημι-ποσοτικό ερωτηματολόγιο συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων μέσω του οποίου αποτιμήθηκε έμμεσα η πρόσληψη διαιτητικών ινών σε γραμμάρια/ημέρα. Ανάλογα με την ποσότητα καταναλισκόμενων ινών, δημιουργήθηκαν 3 κατηγορίες: χαμηλή πρόσληψη (43.1 γρ/ημέρα). Αποτελέσματα: Το 33.5% ανδρών και γυναικών υπολογίστηκε να προσλαμβάνει διαιτητικές ίνες, ημερησίως. Αφού λήφθηκαν υπόψιν κλασσικοί συγχυτικοί παράγοντες, η κατανάλωση διαιτητικών ινών δε συσχετίστηκε με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο (μέτρια προς χαμηλή πρόσληψη: Σχετικός Κίνδυνος (ΣΚ)=0.53, 95% Διάστημα Εμπιστοσύνης (ΔΕ):0.221-1.274 και υψηλή προς χαμηλή πρόσληψη: ΣΚ=0.64, 95% ΔΕ:0.270-1.559). Ωστόσο, κατόπιν στρωματοποίησης βάσει του οικογενειακού ιστορικού της νόσου των συμμετεχόντων, η υψηλή πρόσληψη διαιτητικών ινών (>43.1 γρ/ημέρα) βρέθηκε να επιφέρει μείωση κατά 82% (ΣΚ=0.18, 95% ΔΕ:0.045-0.721) στο 10-ετή καρδιαγγειακό κίνδυνο στους έχοντες οικογενειακό ιστορικό, συγκριτικά με όσους είχαν απουσία ιστορικού της νόσου, όπου τα αποτελέσματα δεν ήταν σημαντικά (ΣΚ=1.59, 95% ΔΕ:0.422-6.054). Συμπεράσματα: Στην παρούσα εργασία υπογραμμίζεται ο προστατευτικός ρόλος της υψηλής πρόσληψης διαιτητικών ινών έναντι του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου, παρουσία ισχυρών παραγόντων κινδύνου όπως το ιστορικό της νόσου, αναδεικνύοντας την σημασία τους στη πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου.