Τα χαρακτηριστικά των ανεπιτυχών προγραμμάτων παιδικής παχυσαρκίας

Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί μία πανδημία του 21ου αιώνα με δύσκολη αντιμετώπιση. Τα προγράμματα με αλλαγές στον τρόπο ζωής για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας έχουν μέτρια αποτελεσματικότητα, ενώ ελάχιστη έρευνα πραγματεύεται τις αιτίες αποτυχίας/επιτυχίας των προγραμμάτων. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν να διερευνηθούν τα χαρακτηριστικά των ανεπιτυχών προγραμμάτων παιδικής παχυσαρκίας. Τα προγράμματα που βρέθηκαν χαρακτηρίστηκαν ως επιτυχημένα ή ανεπιτυχή, αναλόγως με το αν πέτυχαν ή όχι στατιστικά σημαντική μείωση βάρους. Τα χαρακτηριστικά των ανεπιτυχών προγραμμάτων παιδικής παχυσαρκίας αφορούν τόσο τις παραμέτρους της δομής των προγραμμάτων, όσο και τα χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων/ουσών. Ο πιο καλά μελετημένος παράγοντας αποτυχίας που αναδείχθηκε είναι η ένταση του προγράμματος, δηλαδή η διάρκεια και η συχνότητα των συνεδριών. Από την άλλη, πολλά χαρακτηριστικά, που έχουν προταθεί ως προγνωστικοί παράγοντες επιτυχημένης έκβασης, είναι αναγκαία για την επιτυχία μιας παρέμβασης, αλλά δεν μπορούν κιόλας να την εγγυηθούν. Ίσως ούτε αρκεί, αλλά ούτε και ευθύνεται μόνο ένας παράγοντας για την έκβαση των προγραμμάτων διαχείρισης βάρους στα παιδιά. Πιθανότατα, η έκβαση της παρέμβασης είναι το αποτέλεσμα μίας (αν-) ισορροπίας ανάμεσα σε ένα σύνολο χαρακτηριστικών που οδηγούν στο επιθυμητό ή όχι αποτέλεσμα. Συμπερασματικά, θα ήταν φρόνιμο τα προγράμματα διαχείρισης βάρους στα παιδιά να εστίαζαν στην υψηλή ένταση της παρέμβασης, να είναι πολυεπιστημονικά με πεπειραμένο προσωπικό, να συμμετέχουν οι γονείς ή η οικογένεια, να αξιοποιείται η συμπεριφορική θεραπεία και να γίνεται εξατομίκευση ή διαχωρισμός των συμμετεχόντων/ουσών σε ομάδες με βάση κάποια σημαντικά για την έκβαση της παρέμβασης χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων/ουσών (π.χ. χαρακτηριστικά και ψυχολογικοί παράγοντες των παιδιών, χαρακτηριστικά των γονέων και οικογενειακοί παράγοντες